Echter de Benjamin van onze reserves, Stan Sengers, wilde niet meewerken aan het Bossche feestje en wist met geduldig spel, en harde forehands de verdediger Luuk Mulders te verschalken. Ook in het dubbelspel was hij dominant aanwezig en er werd samen met Eric makkelijk gewonnen. Nick Mooij had hierna weinig in te brengen tegen Oostelbos, tussenstand 2-3 voor Never Despair. Eric leed hierna een onverwachte nederlaag tegen Mulders, er moet wel worden aangetekend dat hij last had van een lichte polsblessure. Hij was te onrustig en kon niet door de verdediging komen van de ex-hoofdklasser.

 In een ware demonstratiepartij dreef Stan Kenny Leytens tot wanhoop, alle spinballen van de Bosschenaar kwamen terug en overal had Stan een antwoord op. Gedesillusioneerd ging Leytens naar de kant, dit was hem nog nooit overkomen. Al snel werd de bijnaam van Stan geboren "De Muur van het Muggenhool". Nick herstelde zich uitstekend in zijn laatste partij tegen Mulders, met gevarieerde services gevolgd door keiharde spinballen liet hij niks heel van verdediger Mulders en won overtuigend met 3-0. Tussenstand 4-4.

 Hierna de beurt aan Stan op Bergeijk voor het eerst op voorsprong te zetten  tegen hardhitter Oostelbos. Oostelbos spinde wat hij kon, maar "de Muur""liet zich niet verschalken en won in een afgetekende 3-0, en scoorde hiermee een loepzuivere hattrick.

 Helaas kon Eric in de laatste wedstrijd de winst niet grijpen tegen Leijtens en werden de punten netjes gedeeld. Door dit uitstekende gelijkspel staan onze reserves er goed voor. Zij spelen slechts in een poule van 5 teams doordat Deurne zich terug trok, en hoeven slechts één team onder zicht te houden. Dit zou dan PJS of Stiphout moeten worden. Aanstaande zaterdag staat de belangrijke thuiswedstrijd tegen degradatiekandidaat PJS op het programma. Stan zit volgens het schema op de reservebank, maar gezien de bloedvorm waarin hij verkeert, en het belang van deze wedstrijd is het misschien toch verstandig om hem op te stellen.