Afgelopen vrijdagavond stond de belangrijke uitwedstrijd tegen Irene op het programma. De verschillen in deze poule van 8 zijn uiterst klein, en bij een 6-4 overwinning zou men zeker zijn van de play-offs. Indien het gelijk zou worden of als er met 6-4 verloren zou worden zou men afhankelijk zijn van Taverbo en Never Despair. Irene kwam op volle oorlogssterkte met de 16-jarige Jordi van de Schoot, Frank Straatman en ex-Bergeijk speeltster Inge Fonken. Onze reserves speelde met Peter Huijbregts, John Mandemakers en Ellen Ras. Peter begon tegen van de Schoot en had totaal geen vat op het spel van de jeugdige van de Schoot. Van de Schoot een passieve speler die ontzettend goed kan blokken en werkelijk alles terug had maakte gehakt van Peter. Het werd 11-6 11-6 11-6 en Peter ging verbouwereerd naar de kant. Hierna trad John aan tegen Fonken, die enige tijd geleden nog Eredivisie speelde bij de vrouwen. Fonken kwam in elke game voor, maar John bleef rustig en boekte een soevereine 3-0 overwinning, mede omdat Fonken regelmatig te gretig was. Ellen is bezig haar backhand techniek aan te passen, haar oude techniek was niet al te best, een trainer die iemand zo'n techniek aanleert zou opgesloten moeten worden, Foei Jack Aarts! In haar partij tegen Frank Straatman produceerde ze al een aantal goede backhands, maar kon niet voorkomen dat het 3-0 werden voor de speler van Irene. Het normaal zo sterke dubbel John/Peter was volslagen kansloos en zo stond na een 1 uur en 15 minuten speeltijd 3-1 voor Irene. Aan Peter de eer om Bergeijk terug in de wedstrijd te brengen en dat leek op voorhand een makkie. Echter Inge Fonken dwong een vijfde game af door zelfs de vierde game met 11-1 te winnen. Alle alarmbellen ging af in het Bergeijkse kamp en door een goede tip van Ellen zegevierde Peter met pijn en moeite met 8-11 in de vijfde game. Van de Schoot was hierna veel te sterk voor Ellen en het werd 4-2. John was de eerste twee games volslagen kansloos tegen Straatman, maar rechtte zijn rug en kwam met goed spel terug tot een vijfde game. Omdat hij de vierde game zelfs won met 11-4 was hij favoriet voor de vijfde. Helaas, Straatman pompte zich op bij elk punt en ging verdiend met de overwinning aan de haal. In de battle of the bitches tussen Ellen en Inge ontspon zich een mooie wedstrijd met leuke rallys. Ellen speelde goed en leek een vijfde game af te dwingen toen ze met 10-8 voorstond in de vierde game. Helaas had ze vrouwe fortuna niet aan haar zijde en verloor ongelukkig met 12-10. Tussenstand 6-2 in het voordeel van Irene. De koppen werden bij elkaar gestoken en nu mocht er echt niets meer mis gaan, anders zou men zeker in de degradatiepoule terechtkomen. Peter had dit signaal duidelijk begrepen en in een dijk van een wedstrijd versloeg hij verrassend de sterke Straatman met 3-0. Peter's forehand openingen waren weer ouderwets goed en hij kreeg dan ook alle credits voor deze overwinning. De laatste wedstrijd van de avond zou het plecht bescheiden, John moest aantreden tegen Van de Schoot die pas 3 nederlagen had dit seizoen. Peter en Ellen waren nog enigszins positief gestemd vooraf de wedstrijd, omdat john normaal nooit verliest van jeugdspelers. Van de Schoot wilde ook met passief spel John kloppen, echter door dit lage tempo kon John zijn harde forehandtopspin in stelling brengen en Van de Schoot ging ten onder aan het blauwe vuur dat van zijn forehand kwam. Het Bluefire rubber produceerde zoveel spin dat Van de Schoot nauwelijks één blok op tafel kreeg dit tot afgrijsen van de gehele familie van de Schoot. Zowel vader en moeder als oma gaven acte de presence tijdens deze wedstrijd. Het werd 3-1 voor John en de broodnodige 4 punten waren gescoord. De teleurstelling in het Tilburgse kamp was zo groot dat de gehele familie van De Schoot na de laatste wedstrijd direct in de auto stapte en linea recta afreisde naar Vught. Het bleef nog lang gezellig en er werd ook nog kennisgemaakt met de casnova Raymond die bekend stond op bepaalde kwaliteiten. Via de sms werd bekend dat Taverbo slechts met 7-3 had gewonnen van Attc en dit was net voldoende om de play-offs te bereiken. Toen er om twee uur werd vertrokken werd Inge ook nog even afgezet in Vught en kon men voldaan huiswaarts keren. Eigenlijk hadden we geen vier punten gescoord maar vijf punten. Van de in grote getalen aanwezige vrouwelijke tafeltennissters, ik zal geen namen noem, had Ellen met overmacht de mooiste benen scoorde zo het vijfde punt. Belcrum 7-53 Herwaarden 7-53 Never Despair 7-35 Wilvo Bergeijk 7-35 irene 7-34 Taverbo 7-34 Smasch 7-18 Attc 7-18 |